De halsband om doen vindt Mazzel doodeng. Ze kruipt helemaal weg in de bench. Daar kan ik dan voorzichtig de halsband omdoen. Als we naar het park willen gaan, kan je merken dat ze nog nooit eerder aan de riem heeft gelopen. De kleine Bobbie heeft er helemaal geen problemen mee en met hem voorop en veel tegen Mazzeltje kletsen gaat het na poosje al iets beter. Mensen, die we tegen komen, vindt ze eng (vooral mannen). Zodra ze in beeld zijn, gaat ze blaffen.
Overdag gaan Mazzel en Bobbie regelmatig in de tuin (zindelijkheidstraining voor moeder en zoon!) en daarna mogen ze nog even binnen spelen maar dan gaan ze toch weer samen in de bench. Ze blijven namelijk spelen, heen en weer lopen en gaan anders helemaal niet liggen.
Bobbie lijkt onvermoeibaar maar zodra ze weer in de bench zijn, valt hij snel in slaap. Zo'n kleintje heeft toch behoorlijk wat rust nodig en zo krijgt hij dat. Af en toe horen wij hem drinken bij zijn moeder. Misschien is hij wel jonger dan 3 maanden. Ook is hij een beetje aan de diarree.
