Eind november 2009

Zowel Zorro, Suus als Tom komen weer helemaal los nu Fino een eigen huisje heeft. Hij had toch behoorlijk wat invloed op hun gedrag. Van Zorro wist ik het wel maar ook Suus en Tom zijn een stuk vrolijker. Ze spelen nu weer regelmatig samen en Suus weet Zorro weer over te halen met haar mee te gaan dat is weer wat minder.

(foto's zijn aanklikbaar voor vergroting)

Hoewel je in gedrag niets aan Suus merkt is ze niet in orde. Ze krijgt kale randjes langs de oren, de neusspiegel wordt kaal en op haar poot zit een wondje die niet geneest. Haar borst en buik wordt steeds kaler en er komen zwarte plekjes en het wordt in snel tempo erger. De DA denkt aan een bacteriele infectie en we laten bloed onderzoeken op Leishmania. Door verminderde weerstand kan Leishmania in rust actief worden. Met de achtergrond van Suus kan het heel goed zijn dat ze drager van de parasiet is zonder dat ze er last van had.
Suus is superbraaf en rustig bij de dierenarts. Ze krijgt een antibioticakuurtje van 10 dagen en we moeten de aangedane huid elke dag wassen. Dat gaat makkelijk want hoewel ze het niet echt leuk vindt blijft ze braaf in bad staan tot ik zeg dat we klaar zijn. Daarna gaan we samen op de bank met een extra fleecedekentje om haar heen om lekker warm verder op te drogen. Na een paar dagen ziet de huid er al wat rustiger uit, het lijkt te helpen.

Een beetje zielige Suus, Tom en Fortis komen er gezellig bij liggen

Gelukkig is de uitslag van het bloedonderzoek van Suus goed, de titer is zo laag dat die als negatief wordt gezien. Het is geen garantie dat ze het niet heeft want bij Leismania weet je het nooit maar het is nu blijkbaar niet duidelijk actief en dat is prettig om te weten.

Zaterdag 21 november wandelen we gezellig samen met Erica op de hei. Het is prachtig weer en we hebben geen haast dus Boeffie mag ook los. Normaal gaat hij er meteen als een speer vandoor en blijft dan wel een poos weg maar deze keer kwam hij tot onze grote verbazing tussendoor telkens even terug, hartstikke goed van hem.

Suus

Boeffie

Opvangertje Bobbie is nog steeds bij Erica. Hij krijgt wel reacties maar tot nu toe zit zijn gouden mandje daar niet tussen. Hij is heel lief maar Terrier eigen hapt hij wel af en toe als hij wat anders in gedachten heeft, hij kan dus beter niet bij kleine kinderen. Ook is het meer een honden-hond dan mensen-hond dus beter niet als enige hond. Verder is het een heel lief en leuk, makkelijk manneke.







Met Fino gaat het heel goed, hij geniet van zijn nieuwe leven en zijn baasjes van hem. Fino is een echte mensen-hond dus zoals verwacht mist hij onze honden niet. Hij vindt het heerlijk als hij met de baasjes mee mag en dan gedraagt hij zich keurig. Geweldig om hem zo tevreden te zien!

november 2009: Fino is naar huis

Vrijdag 6 november ga ik nogmaals met Fino naar Wineke en Arjen, zijn nieuwe baasjes. We wandelen daar in het park en laten Fino ditmaal buiten het hok kennismaken met het konijntje. Bij de opvangkittens hielp het hem te laten snuffelen en dat ging heel goed, wie weet lukt dat ook wel bij een konijntje. Maar helaas, Fino was sneller dan wij en hapte zo een pluk haar uit het arme diertje. Het konijntje was verder gelukkig niet onder de indruk. Toch viel het verder mee, Fino bleef aanspreekbaar en werd niet fanatiek dus ik geloof zeker dat hij wel leert het met rust te laten.

Zondag 8 november is het zover, Fino wordt opgehaald en het gaat super, hij voelt zich al helemaal op zijn gemak bij zijn baasjes. Fino moest er erg lang op wachten maar dat was het waard, hij heeft zijn gouden mandje gevonden!!

In de keuken waar ook het hok met het konijntje staat, knap hoor!

Fino is op 2 dagen na 8 maanden bij ons in opvang geweest en we missen hem dan ook allemaal. Maar als je dan zulke goede berichten en leuke foto's krijgt en hoort dat hij al zo thuis is dan maakt dat het toch makkelijker.