Angel nog in Spanje
Angel met een deel van haar broetjes en zusjes in de opvang in België Voor Angel wordt een ander opvangadres gezocht en daarom gaan wij zaterdagavond 13 januari naar België om haar op te halen. Het is een heerlijk hondje, lief, mooi en sierlijk en een stuk kleiner dan gedacht. Ze is 50 cm hoog en volgens haar paspoort ongeveer 5 maanden oud. De reis terug gaat op zich goed maar ze vindt autorijden vreselijk. De hele weg zit ze al hijgend bij mij op schoot.
Angel kan het meteen goed vinden met Zorro en Tom. Ze is alleen gewend aan huis en tuin maar buiten vindt ze het doodeng. Als we haar mee willen nemen voor de avondwandeling verzet ze geen stap. Ik draag haar naar het park en ze loopt na aanmoedigingen de eerste kleine stukjes. Ze wil wel graag terug naar huis dus dat gaat al wat beter.’s Nachts slaapt ze op de bank bij mijn voeten. Ze is nog niet zindelijk in huis maar dat was te verwachten omdat ze zo bang is buiten.
Met de kinderen gaat super, ze trekt er veel naar toe. Ondanks dat de jongens veel lawaai maken tijdens het spelen maakt haar dat niets uit. De volgende dag blijkt met uitlaten dat ze andere honden vreselijk eng vindt, een grote enthousiaste Labrador die haar kwam begroeten vond ze zo eng dat ze begon te gillen. Zorro kwam onmiddellijk aangestoven en sprong er tussen om haar te beschermen. Andere honden die we tegen kwamen werden met veel gebibber zoveel mogelijk ontweken. Dit hadden we eigenlijk niet verwacht omdat ze totaal geen problemen had met Zorro en Tom en ook in België was ze met meerdere honden samen.
Stap voor stap gaat het beter en ze komt in huis al wat los. Leuk om te zien, één en al wapperende pootjes en kwispelende staart. Ze is nog niet helemaal zindelijk maar de plasjes worden nu ook wel in de tuin gedaan.
Er moet weer worden gewerkt, kids naar school en de honden gaan in hun bench. Angel vindt het niet vervelend, hoewel ze liever op de bank ligt. Het gaat allemaal prima, de buurvrouw heeft geen concert, zelfs geen blafje gehoord. Ook het wandelen buiten vindt ze al leuker, als we de hondenriemen pakken dan komt ze nu ook zelf en hoeven we haar niet op te halen. Ze heeft zo weinig vertrouwen nog en het is zielig om te zien hoe bang ze is. Zorro en Tommie zorgen heel goed voor haar en Zorro beschermt haar en Tommie komt haar vaak halen als ze weer eens op de rem staat. Dan hoeven we alleen nog maar 'kom maar' te zeggen en loopt ze weer mee.
Angel is heel enthousiast, nog een echte pup en mag heel graag hard rennen. Ze is rustig in huis als ze maar genoeg beweging krijgt anders wordt ze ondeugend. Ze is nog steeds erg bang voor andere honden maar raakt niet meer in paniek, haar nieuwe tactiek is heel hard blaffen. Dit is ook niet de bedoeling dus daar zijn we mee bezig. We hebben haar nu op veilige stukken los en dan blijft ze dicht bij Zorro in de buurt, op favoriete plekken rennen Tommie en zij achter elkaar aan en dan gaan ze enorm hard.
Ze gaat mee naar school de jongens ophalen en we lopen door het dorp. Dan plakt ze helemaal tegen Zorro aan maar merkt ook dat er niets engs gebeurt en zo gaan we steeds een stapje verder. Zo’n beetje elke dag gaat ze mee in de auto naar de boerderij waar onze pony staat, dit is nog geen 10 minuten rijden. De auto vindt ze nog echt vreselijk, ze hijgt dan van stress maar gelukkig vindt ze het op de boerderij wel leuk. Nu ze de route een beetje kent merk je wel dat ze iets rustiger wordt, dus het begint te komen. Ze is nu een weekje bij ons en is al een heel ander hondje geworden, leuk om te zien hoor!
Angel is gereserveerd en het huisbezoek was goed maar ik twijfel, heb er geen goed gevoel bij. Er is geen andere hond en Angel heeft dat nog zo nodig. Omdat deze keer het contact niet meteen rechtstreeks via ons loopt en we nog een paar weken hebben voor ze komen kennismaken besluiten we het aan te kijken om te zien hoe Angel tegen die tijd is.
