Als ze weg zijn huilt Sanna aan één stuk door. We moeten haar ook aan de lijn houden anders springt ze over het hek en gaat er vandoor. Binnen kan ze wel los maar met de achterdeur in het slot anders maakt zij of Zorro die open en verdwijnt ze alsnog. Zorro huilt gezellig met haar mee en mee, Tommie denkt er het zijne van, Sisi vindt haar nog een beetje eng en Susi probeert met haar te spelen.
Als afleiding gaan we wandelen en dat vindt ze wel leuk maar andere honden zijn allemaal erg eng. Die avond slaapt ze in de bench naast de bank naast bij mij omdat ze anders iedereen wakker houdt en zo gaat het na even protesteren wel goed.
De volgende dag is ze al een stuk rustiger en probeert ze ook niet meer weg te lopen. Het is allemaal erg wennen voor haar maar ze doet het heel goed, wat een knappe meid!
Het is nu wel heel erg druk, Sanna wil erg graag haar zin te krijgen en is erg dwingend daarin. Maar ja ze moet zich wel aan ons aanpassen en dat heeft even tijd nodig. Gelukkig wil ze niet meer weglopen en kan ze ook los tijdens de wandelingen. Ze heeft veel energie en dan kan ze lekker rennen en spelen met onze honden. De jongens vindt ze al minder eng en af en toe laat ze zich aanhalen. Ze hangt wel vreselijk aan mij, als ik even boven ben en zij beneden moet blijven piept ze alles bij elkaar. Sanna is ook loops geworden, lastig en jammer want haar sterilisatie kan nu niet meer doorgaan.
Sisi doet het heel goed, het is een schatje! Ze moet echt bij een andere hond geplaatst worden want zolang ze naast de wandelingen met andere honden kan dollen en spelen, sloopt ze niets anders gaat ze zoeken. Ook ligt ze altijd bij één van de andere honden en nooit alleen. Ze is heel actief en rent en speelt graag, ze is dol op knuffelen. Tijdens het wandelen komt ze nog steeds goed mee, je hoort soms wel dat ze achter een konijntje aanzit door haar prooikefje maar als je doorloopt en af en toe fluit, is ze snel weer terug. Maar je moet niet op haar wachten, dan komt ze niet.
Onze Suus is een verhaal apart, superlief, zeer ondeugend en makkelijk……nog niet zindelijk en gaat nog steeds op het aanrecht en de tafel…..pakt van alles wat niet mag en kan voorlopig met wandelen in het bos niet meer los want ze is meteen verdwenen ……op de hei gaat gelukkig wel goed.
Er is een leuk gezin die Sanna graag wil adopteren. Het gaat al een stuk beter en ze is ook een stuk rustiger geworden maar ik heb geen idee hoe erg ze zal terugvallen bij nieuwe baasjes. Aan hen zal het niet liggen, ze willen Sanna alle kans geven om te wennen. Omdat ze zo eenkennig is komen ze eerst langs om te kijken of het klikt. Zaterdagmiddag 30 september komen ze, met wat lekkers erbij is het ijs al snel gebroken en je kan goed merken dat Sanna ze erg aardig vindt.
