We hebben vakantie maar gaan niet weg want we zijn bezig met verbouwen, een dakkapel moet vervangen. Bovendien is weggaan met 4 honden ook wel wat lastig. Als het mooi weer is gaan we naar de Rijn. De kids en honden vermaken zich daar elke keer prima. Ook lekker relaxen in de tuin is favoriet. Wel jammer dat er bijna elke dag wel onweer of behoorlijke buien vallen zodat de kinderen maar een paar keer in de tent in de tuin kunnen slapen. Het wil nog niet echt zomeren in Nederland.
Paco vindt het heerlijk dat we zoveel thuis zijn. Hij is helemaal klaar voor een vast thuis. Hij is nu ruim 6 maanden bij ons, zo lang hebben we niet eerder een opvanghondje gehad. Nog steeds komen er regelmatig reacties voor hem maar zijn goed passende thuis zit er nog niet bij. Om hem en Susie wat meer ruimte te geven als we weer moeten werken en de scholen weer gaan beginnen maken we een kennel in de tuin. Met lekker weer kunnen ze dan daar toch nog samen spelen als wij er niet zijn. Er staat een speelhuisje met matrasjes in en daar liggen de honden nu al graag als de deur van de kennel open staat. Ook de kinderen zijn er vaak in te vinden. Af en toe is het wel handig om de honden even weg te kunnen leggen. Als het dakraam gemaakt wordt lopen mannen in en uit en kan het tuinhek gewoon open blijven staan.
Paco weet nu in het park precies waar de konijnen zitten en dat zijn er dit jaar erg veel. Hoewel hij altijd snel terugkomt als ik fluit of roep wil ik niet dat hij er een gewoonte van maakt. Omdat ik niet genoeg tijd heb om echt met hem aan het werk te gaan heb ik hem daar nu aan de rollijn. Bovendien vergeet hij anders te plassen, plast dan alleen de druk eraf en moet dan al na korte tijd weer naar buiten.
Ook Zorro en Susie willen naar de konijnen toe, Tom niet. Zorro komt wel terug maar hij moet van konijnen zoeken ook geen gewoonte maken, jagen mag niet van de boswachter. Suus kan daar ook niet los, zij komt zeker niet snel terug. Bovendien zijn er wegen dichtbij waarvan 1 best druk dus dat is veel te gevaarlijk.
Wandelen met 3 rollijnen was even wennen maar we worden er al snel handig in. De honden pikken het commando "deze kant" en "om" (terug om de boom/paal e.d.) snel op. Alleen als er onverwacht een konijn wegstuift of er een loslopende hond die wil spelen erbij komt raken we nog wel eens in de knoop. Al gauw zijn Paco en Zorro aan de lijn met de stem te corrigeren als er een konijn wegrent alleen Suus niet. Nog heel lang hangt ze aan de lijn in de hoop achter het konijn aan te kunnen. Tja je bent een Podenco of niet he. Voor loslopende poezen geldt hetzelfde.
