eind december 2009

Sneeuw, sneeuw en nog meer sneeuw.... prachtig is het buiten en gelukkig is het kerstvakantie!

(foto's zijn aanklikbaar voor vergroting)

Even naar de hei ging niet lukken, het duurde wat langer. De weg naar boven was afgesloten dus onderin geparkeerd en gaan lopen. Al met al waren we 2,5 uur later weer thuis. Er was vrijwel niemand. De kraaien zaten steeds Tommie te plagen. Ze landen op een paar meter bij hem vandaan en vlogen pas op het laatste moment een stukje verder en dat is zelfs Tom te gortig ;-)

zelfs de kat speelt in de sneeuw ....

begin december 2009

Lianne loopt met veel plezier 10 weken stage bij het dierenthuis in Aarle Rixtel. Het is een blijvend thuis voor asieldieren die geen kans hebben op een fijn eigen thuis omdat ze te bang, te moeilijk, te oud zijn of een mankemantje hebben. Ook verwilderde katten en katten besmet met het kattenaids- en/of leucosevirus vinden hier een blijvend thuis. Er wonen inmiddels zo'n 1500 honden en katten, 1 konijn en 1 pony. Ook een aantal Spaanse honden en katten hebben er een thuis gevonden. Omdat het te ver is om elke dag heen en weer te reizen, blijft Lianne daar door de week, vrijdagavond halen wij haar op en zondagavond brengen we haar weer terug.
Ook het dierenthuis kan alle hulp goed gebruiken, je kan een kat of hond financieel adopteren, kijk maar eens op hun website: www.dierenthuis.nl.

(foto's zijn aanklikbaar voor vergroting)

Zondag 13 december breng ik Lianne terug. De honden gaan mee want we hebben met Adela afgesproken om eerst in het nabijgelegen Mierlo te gaan wandelen. Het is heel gezellig en gelukkig droog maar wel koud. Het is een bos wat betekent dat Zorro en Suus steeds verdwijnen maar omdat ze de omgeving niet kennen komen ze op fluiten redelijk terug. Zorro neemt zelfs nog een duik in het koude water, brrr waar hij zin in heeft..... Lianne heeft de foto's gemaakt.

Eind november 2009

Zowel Zorro, Suus als Tom komen weer helemaal los nu Fino een eigen huisje heeft. Hij had toch behoorlijk wat invloed op hun gedrag. Van Zorro wist ik het wel maar ook Suus en Tom zijn een stuk vrolijker. Ze spelen nu weer regelmatig samen en Suus weet Zorro weer over te halen met haar mee te gaan dat is weer wat minder.

(foto's zijn aanklikbaar voor vergroting)

Hoewel je in gedrag niets aan Suus merkt is ze niet in orde. Ze krijgt kale randjes langs de oren, de neusspiegel wordt kaal en op haar poot zit een wondje die niet geneest. Haar borst en buik wordt steeds kaler en er komen zwarte plekjes en het wordt in snel tempo erger. De DA denkt aan een bacteriele infectie en we laten bloed onderzoeken op Leishmania. Door verminderde weerstand kan Leishmania in rust actief worden. Met de achtergrond van Suus kan het heel goed zijn dat ze drager van de parasiet is zonder dat ze er last van had.
Suus is superbraaf en rustig bij de dierenarts. Ze krijgt een antibioticakuurtje van 10 dagen en we moeten de aangedane huid elke dag wassen. Dat gaat makkelijk want hoewel ze het niet echt leuk vindt blijft ze braaf in bad staan tot ik zeg dat we klaar zijn. Daarna gaan we samen op de bank met een extra fleecedekentje om haar heen om lekker warm verder op te drogen. Na een paar dagen ziet de huid er al wat rustiger uit, het lijkt te helpen.

Een beetje zielige Suus, Tom en Fortis komen er gezellig bij liggen

Gelukkig is de uitslag van het bloedonderzoek van Suus goed, de titer is zo laag dat die als negatief wordt gezien. Het is geen garantie dat ze het niet heeft want bij Leismania weet je het nooit maar het is nu blijkbaar niet duidelijk actief en dat is prettig om te weten.

Zaterdag 21 november wandelen we gezellig samen met Erica op de hei. Het is prachtig weer en we hebben geen haast dus Boeffie mag ook los. Normaal gaat hij er meteen als een speer vandoor en blijft dan wel een poos weg maar deze keer kwam hij tot onze grote verbazing tussendoor telkens even terug, hartstikke goed van hem.

Suus

Boeffie

Opvangertje Bobbie is nog steeds bij Erica. Hij krijgt wel reacties maar tot nu toe zit zijn gouden mandje daar niet tussen. Hij is heel lief maar Terrier eigen hapt hij wel af en toe als hij wat anders in gedachten heeft, hij kan dus beter niet bij kleine kinderen. Ook is het meer een honden-hond dan mensen-hond dus beter niet als enige hond. Verder is het een heel lief en leuk, makkelijk manneke.







Met Fino gaat het heel goed, hij geniet van zijn nieuwe leven en zijn baasjes van hem. Fino is een echte mensen-hond dus zoals verwacht mist hij onze honden niet. Hij vindt het heerlijk als hij met de baasjes mee mag en dan gedraagt hij zich keurig. Geweldig om hem zo tevreden te zien!