zondag 10 oktober 2004

Oktober 2004: weer een hond

Ruim 2 jaar geleden is onze hond Loeki overleden en omdat onze jongste Niek nog geen 2 jaar was hebben we besloten nog te wachten met een nieuwe hond. Ook omdat wij graag een volwassen hond wilden en geen pup meer.


Maar we misten het wel en de 2 oudste kinderen Lianne (12 jaar) en Rik (9 jaar) gingen steeds vaker de buurhond uitlaten en ook met andere honden spelen. Dus toen Niekje ruim 3 was zijn we eens rond gaan kijken bij de asielhonden. Alleen de hond die wij zochten zat er steeds niet bij of had net al een baasje gevonden.


Onze vorige hond Loeki (een kruising Duitse Staander x Drentse Patrijs) was een moeilijke, nerveuze dominante hond maar gelukkig geweldig voor de kinderen. Uiteindelijk is ze nog bij Martin Gaus in Lelystad op cursus geweest. Zij eerst 2 weken in training en wij vervolgens nog een cursusdag met uitleg en training. Maar nu zochten we geen probleemhond maar een rustige en vooral geen dominante hond.


Tja en dan kom je via internet bij de buitenlandse honden terecht. We vielen direct voor Zorro!


Via de mail informatie opgevraagd en toen toch nog maar naar Spanje gebeld. Het ging tenslotte toch om een nieuwe huisgenoot. Hij moest lief voor kinderen zijn, niet nerveus en geen kattenhater. Wij hadden toen nog onze poes van ruim 20 jaar (zij is eind december overleden)


Eveline (van Spaanse honden in nood) vond ook dat hij wel goed bij ons zou passen en de keuze was gemaakt. Wel heel spannend allemaal omdat je eigenlijk een hond vanaf foto's en een gekregen omschrijving kiest maar die je nog niet live hebt kunnen bekijken. Zeker i.v.m. de kinderen! Maar we hadden er alle vertrouwen in.



zaterdag 9 oktober 2004

December 2004: de aankomst

Woensdag 22 december 2004 om 6 uur 's avonds kwam Zorro aan op het vliegveld Zaventhem bij Brussel in België. Ruim 2 uur heen en ook weer terug en daarom dus de kids thuisgelaten. Op het vliegveld moesten we een poosje wachten en daar waren nog meer toekomstige hondenbezitters aanwezig die vol spanning op hun nieuwe aanwinst zaten te wachten. Het toestel had wat vertraging maar uiteindelijk kwam Eveline met de karretjes met de honden. Zorro was een beetje bang maar met wat brokjes kwam hij toch zelf uit de bench. Wat was hij lief en erg groot. Wij wisten wel dat het een grote hond was maar op de foto's leek hij toch een stuk kleiner.



vrijdag 8 oktober 2004

December 2004: Thuis

De terugreis verliep rustig, Zorro heeft zich keurig gedragen.Eenmaal thuis eerst even uitgelaten en daarna de kennismaking met de kinderen. Ondanks dat het al heel laat was waren ze alledrie nog klaarwakker en gelukkig vonden ze elkaar erg leuk! Omdat hij niet naar boven mag heeft Remi de eerste nacht beneden op de bank geslapen om hem niet meteen alleen te laten beneden. Af en toe kwam Zorro even kijken maar verder heeft hij lekker geslapen. De volgende dag ontmoet hij onze poes. Zij keek omhoog en bedacht dat hij wel erg groot was en begon hard te blazen maar daar heeft Zorro geen problemen mee. Hij heeft meer belangstelling voor het poezenvoer! Hij is gek op eten.

De volgende dag 's morgens eerst Zorro gewassen (samen in de douche). Hij vond het niet echt wat maar het was hard nodig, hij stonk vreselijk.....


We gaan beginnen met hem wat te leren want hij kan nog helemaal niets. Na 1 plasje op het kleed, waarbij hij betrapt werd heeft hij verder niets meer binnen gedaan. Na wat oefenen kent hij al gauw zijn naam, Zit en Let Op. Hij leert erg snel met wat lekkers.


Vanaf de eerste dag kan hij los in het bos. Hij blijft bij je in de buurt en komt steeds even zijn snuit tegen je hand duwen.Vriendjes en vriendinnetjes van de kinderen komen al snel over de vloer en hij vindt alles best. Iedereen vindt hem heel leuk, groot en klein! Het is net of hij al heel lang bij ons is!

donderdag 7 oktober 2004

Eind december 2004


De dierenarts:

We maken een afspraak met de dierenarts maar gaan al wat eerder omdat er troebel bloed komt uit de plek waar hij gecastreerd is. Het blijkt een ontsteking te zijn. Hij krijgt een prik en een antibioticakuur. Als de kuur is afgelopen, gaan we weer voor een complete controle. Op een bacteriële infectie in de oren na, is hij verder gezond. We krijgen een zalfje mee en een wormenkuur en moeten de week daarop nogmaals terugkomen.

Zorro kan niet zo goed alleen zijn. Tijdens even boodschappen doen heeft hij van alles stuk gemaakt ondanks dat hij een lekker bot had gekregen. Hij maakt ook zelf deuren open. We besluiten een bench te kopen. Hij moet als ik weer ga werken ook 's morgens alleen kunnen zijn en dan is het wel prettig om te weten dat hij de boel niet overhoop haalt. 's Nachts kan hij wel goed alleen beneden zijn.

Tijdens een middagwandeling zakt hij door het ijs van de vijver. Zelf maar in het koude water gestapt om hem er uit te halen want zelfs voor een brokje kwam hij niet. Tja Spaanse hond hè ….. nog nooit ijs op een vijver gezien. Gelukkig is het aan de kant maar kniehoog water.Zorro heeft zich lekker uitgeschut en was totaal niet onder de indruk. Snel terug naar huis waar meneer op zijn matras voor de verwarming in slaap valt.



De jaarwisseling:
Het vuurwerk van oud en nieuw was geen enkel probleem. Vlak voor 12 uur kreeg hij een Kong (speeltje) gevuld met leverworst en brood. Hij is alleen maar bezig geweest om het lekkers er uit te peuteren en heeft totaal niet op de knallen gelet. Voor die tijd was hij ook niet bang voor de losse knallen die er waren, dus dat scheelt.