Sem
Tess Aan het eind van de stage van Lianne kwamen er verontrustende berichten binnen over een asiel in de buurt. Er werden een paar poezen uit het asiel opgehaald en tijdens dat bezoek bleek dat de dieren het er erg slecht hebben. De honden zaten buiten op beton, alles dik onder de poep en tijdens de vorst nergens een bak water te bekennen. Binnenhokken waren niet open en nergens een mand of dekentje en dat met het koude weer...... Via via hoorden ze dat het asiel gaat sluiten en dat de eigenaar er helemaal door zit. Publiciteit en meteen sluiten zou de kans op inslapen vergroten. Er zou al naar een oplossing gezocht worden en later horen we van een klasgenootje van Lianne dat haar stageplaats, een ander asiel in de buurt, deze dieren in delen gaat opnemen. Er waren 2 honden die wel bij onze eigen honden zouden passen en zo kwamen Sem en Tess bij ons terecht.
Tess is een Whippet en in het paspoortje van Sem staat Galgo. Normaal hebben dit soort honden een heel dunne vacht maar dit zijn net 2 wollige beertjes. Ze waren erg bang, geen wonder, Lianne heeft gezien hoe ruw er met de dieren daar werd omgegaan. Eigenlijk hebben we een opvangpauze maar ja als je het eenmaal weet dan kan je ze daar toch ook niet laten. Lianne heeft nu 2 weken vrij dus dat komt goed uit.
Met onze honden gaat het meteen prima samen. Het zijn ook net Spaanse honden, erg lief, broodmager, ruiken vies en zijn bang. De voetzooltjes zijn afgesleten van het warmlopen. Ze zijn nog niet zindelijk en Sem plast heel veel, donkergeel en het stinkt synthetisch. Hij heeft te lang geen water heeft gehad en moet vanzelf overgaan. Ook heeft hij licht artrose in zijn rechtervoorpoot, hij loopt even mank als hij begint met lopen. Daarom krijgt hij 2x per dag Sasha's blend door het eten en dat werkt super. Tess gaat niet normaal liggen en staan, gebruikt dan haar linkerachterpoot niet. Ze ligt ook altijd plat op de grond. Dus ook zij krijgt het poeder en het gaat al snel beter. De dierenarts kon zo niets vinden en denkt aan een oud trauma. Tess heeft wel de neiging voor je voeten te lopen dus ze zal vast een schop hebben gekregen in het asiel. Van de verlatingsangst die ze zou hebben merken we niets maar ze is natuurlijk bij ons ook altijd met andere honden samen.
Onze tuin is nu renbaan, van voor naar achter en terug en crossen maar. Suus doet regelmatig ook mee en Zorro het eerste stukje. Over Tommie springen ze heen, die gaat niet snel genoeg ;-)
Sem heeft geen verlatingsangst maar kan er niet tegen om niet te kunnen gaan waar hij wil. Omdat ze nog niet zindelijk zijn doen we ze 's nachts in de bench. Sem piept, fluit en sloopt spijlen uit de bench. Op zich ligt hij er wel graag in maar verplicht dat is andere koek. Daarom slapen (voor zover dat lukt..) Lianne en ik om de beurt op de bank zodat we hem kunnen corrigeren als hij begint. Buiten aan de lijn hetzelfde probleem. Uit frustratie hapt hij dan om zich heen als hij een hond ziet maar er niet heen kan gaan.
Tess kan al snel los, zij blijft goed bij ons en laat zich makkelijk aanlijnen. Sem gaat op zich goed maar daar laten we de lijn aan het tuigje omdat hij anders moeilijk te pakken is. Hij stuift op alle honden af en blaft ze dan even aan. Honden die hij kent gaat wel goed. Samen met andere honden oplopen gaat ook prima en met andere honden in een ruimte wachten zoals bij de dierenarts ook.
Kleine vooral fluffy hondjes die hard wegrennen is oppassen geblazen, ook met Tess maar dat is ook wel windhond eigen. Ze hebben dan de neiging om na te jagen en moeten nog leren dat dat niet de bedoeling is.
Tess komt al lekker los, Sem heeft wat meer tijd nodig en is nog wat terughoudend. Als ze regelmatig even in de tuin gaan zijn ze zindelijk binnen. Sem plast gelukkig weer normaal. Omdat we niet weten of Tess gesteriliseerd is maken we een afspraak om Sem te laten castreren. De jongens hebben nu ook vakantie en we slapen nu om de beurt op een matrasje tussen de benchen in. Sem is dan sneller stil en kan er wat meer geslapen worden want al die gebroken nachten is erg vermoeiend. Het lijkt haast wel of we een baby'tje in huis hebben ;-)
Dinsdag 16 februari gaan we naar de hei. Helaas is de weg er naar toe nog steeds afgesloten. We parkeren onderin en gaan lopend omdat Suus al een tijd niet is los geweest. Hoewel koud is het ook heerlijk rustig en de honden hebben het erg naar hun zin. Ruim 3 uur later zijn we weer terug bij de auto.
Door de sneeuw gaan de ogen van Zorro achteruit. Kennelijk zorgt de reflectie van sneeuw zelfs met grauw weer net als UV-licht ervoor dat de aandoening Pannus actiever wordt. Zorro heeft tot nu toe gelukkig nog alleen beperkt pigmentvorming langs de oogrand dus we druppelen maar weer wat vaker.
De volgende dag is de castratie van Sem en het verloopt voorspoedig. We mogen er bij blijven tot hij op tafel ligt. Hij blijkt een poliepje achter op de tong te hebben die ze meteen ook afbinden en ze maken zijn tanden weer mooi schoon. Als hij net wakker is mogen we hem ophalen en eenmaal thuis rent hij meteen met de andere honden mee naar achteren. Hij komt al zwabberend weer terug want hij staat nog niet zo vast op de benen. Na een paar uur merk je niets meer aan hem en hoewel hij eigenlijk rustig aan moet doen laten we hem maar zijn gang gaan.Met Fortis samen gaat het ook goed. Hij moet buiten alleen niet gaan rennen want dan stuift vooral Tess achter hem aan. Maar Fortis daagt ook zelf uit en speelt regelmatig met haar. Andere katten in huis vindt Fortis maar niets maar andere honden juist wel gezellig.
Het nieuwe radiatorhangmandje valt in de smaak. 
De huid van Suus lijkt stabiel dus zijn we een poosje terug gestopt met haar te wassen. Maar even afwachten of het nu echt over is. Sem is terug geweest voor controle bij de dierenarts en alles was prima. De hechtingen zijn eruit gehaald en ik kon Sem op de tafel leggen zonder dat hij van angst begon te happen. Dat was een week eerder nog niet gelukt, het vertrouwen bouwt zich langzaam op.
